Δευτέρα 28 Μαΐου 2012

Ανοικτή συζήτηση για την ενότητα της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων στη σημερινή συγκυρία


Εκδήλωση με τίτλο «Ανοικτή συζήτηση για την ενότητα της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων στη σημερινή συγκυρία» πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 24 Μαΐου 2012 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, διοργανωμένη από τα “Διαλεκτικά”.

  Πρόκειται για διάλογο «από τα κάτω», που αφορά όλους τους πολίτες που αγωνίζονται μέσα και γύρω από τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, των Οικολόγων-Πράσινων, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και των συλλογικοτήτων, που δραστηριοποιούνται κατά του νεοφιλελευθερισμού, κατά της ιδιωτικοποίησης των κοινωνικών αγαθών - των φυσικών πόρων – των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, κατά της πολιτικής της λιτότητας, κατά της αφαίρεσης δημοκρατικών - εργασιακών - ανθρώπινων δικαιωμάτων, υπέρ της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας και της άμεσης δημοκρατίας. Αφορά όλους τους πολίτες, που αγωνίζονται καθημερινά για μια κοινωνία δίκαιη και αλληλέγγυα.
   Εισηγητές ήταν:
- Αλέξανδρος Γεωργόπουλος, Καθηγητής Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης ΑΠΘ
- Τάσος Κουράκης, Αν. Καθηγητής Γενετικής ΑΠΘ
- Σπύρος Μαρκέτος, Επίκ. Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
- Παύλος Παπαδόπουλος, Οικονομολόγος, Διδάκτωρ ΠαΜακ
και συντονιστής:
- Κώστας Νικολάου, Δρ. Περιβαλλοντολόγος, Καθηγητής-Σύμβουλος ΕΑΠ.

Ακολουθούν βιντεοσκοπημένες οι εισηγήσεις και όλες οι παρεμβάσεις των συμμετεχόντων στη συζήτηση.

Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Η κυρίαρχη αντίθεση και τα διασπαστικά διλήμματα στη σημερινή συγκυρία της κρίσης


του Κώστα Νικολάου

Μια καταιγίδα από διλήμματα επιχειρεί να αποπροσανατολίσει, να προκαλέσει σύγχυση, να διασπάσει, να φοβίσει και τελικά να ωθήσει σε συντηρητικές επιλογές τους πολίτες: Μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Μέσα ή έξω από το ευρώ; Ευρωπαϊστές ή αντιευρωπαϊστές; Μνημονιακοί ή αντιμνημονιακοί; Περισσότερο ή λιγότερο κράτος; Μεταρρυθμίσεις ή όχι μεταρρυθμίσεις; Υπευθυνότητα ή λαϊκισμός;
   Με τη συστηματική και συνεχή διοχέτευση αυτών των διλημμάτων σε συνδυασμό με την πολιτική του «σοκ και δέος» (προωθούμενη ταυτόχρονα από παράγοντες στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας) επιχειρήθηκε η κατασκευή της συναίνεσης των πολιτών στο νεοφιλελευθερισμό. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 το κατασκεύασμα της συναίνεσης κατέρρευσε. Επιχειρήθηκε στη συνέχεια ο πολιτικός εγκλωβισμός (με κυβερνητική συστέγαση απόλυτα αντικρουόμενων πολιτικών) των δυνάμεων που αντιμάχονται τον νεοφιλελευθερισμό. Κι αυτό το εγχείρημα απέτυχε. Και οδηγηθήκαμε αναγκαστικά σε δεύτερο γύρο εκλογικής αναμέτρησης στις 17 Ιουνίου 2012.
   Ποιά όμως είναι πραγματικά η κυρίαρχη αντίθεση στην κοινωνία, που εκφράζεται πολιτικά στις εκλογές, ενώ παράλληλα επιχειρείται να αποσιωπηθεί διαμέσου της ανάδειξης άλλων διλημμάτων;