Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 2017
Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017
Πόλεμος για το Νερό: Ο αποσιωποιημένος περιβαλλοντικός παράγοντας
του Κώστα Νικολάου
“Νερό! Δεν
έχεις ούτε γεύση, ούτε χρώμα, ούτε άρωμα, δεν μπορεί κανείς να σε ορίσει, σε γεύεται
χωρίς να σε γνωρίζει. Δεν είσαι απαραίτητο στη ζωή: είσαι η ζωή ….. Είσαι ο
μεγαλύτερος πλούτος που υπάρχει στον κόσμο” [1].
Το νερό αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της ζωής.
Χωρίς νερό δεν υπάρχει ζωή στον πλανήτη. Αυτή η κοινή διαπίστωση διατρέχει όλη
την ιστορία της ανθρωπότητας, από την αρχαιότητα (ύδωρ αρχή πάντων) μέχρι
σήμερα. Αυτή η διαπίστωση οδηγεί αναπόφευκτα σε μια ακόμη: όποιος ελέγχει το
νερό, ελέγχει τη ζωή, ελέγχει τα πάντα.
Το νερό αντιμετωπίζεται ως κοινό αγαθό ανά τους αιώνες, από τα αρχαία
χρόνια σε όλους τους πολιτισμούς του κόσμου και μέχρι σήμερα σε αρκετά μέρη του
πλανήτη. Κι αυτό συνέβαινε και συμβαίνει όταν η διαχείρισή του είναι κοινωνική
και αποκεντρωμένη σε επίπεδο κοινότητας με άμεση συμμετοχή των πολιτών, με
ελεύθερη πρόσβαση για όλους και με σεβασμό στον κύκλο του νερού στη φύση[2].
Τι σχέση έχει το νερό με τον πόλεμο; Τραγικά μεγάλη.
Στο κείμενο αυτό εξετάζονται τρεις πλευρές του θέματος, που συνδέονται
μεν μεταξύ τους, αλλά η ξεχωριστή παρουσίασή τους συμβάλλει σημαντικά στη συνολική
προσέγγιση: α) πόλεμος για το νερό στο εσωτερικό των χωρών και σε παγκόσμια
κλίμακα, που σχετίζεται με την ιδιωτικοποίηση του νερού, β) πόλεμος για το νερό
μεταξύ κρατών και γ) το νερό ως πολεμικό όπλο.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)