Τι ακριβώς συμβαίνει με τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης; Ποια σχέδια συγκρούονται και ποιες συνέπειες θα έχει η κάθε επιλογή;
Οι πρόσφατες ανακοινώσεις κυβέρνησης και Υπερταμείου για το επιχειρούμενο σχέδιο ιδιωτικοποίησης του κοινού μας αγαθού, του χώρου της ΔΕΘ, με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Ανάπλαση της ΔΕΘ», δεν αφήνουν πλέον καμιά αμφιβολία για το τι ακριβώς θα συμβεί στην πόλη εάν το σχέδιο τελικά υλοποιηθεί.
Τα φαραωνικού μεγέθους κτίρια εμπορικού κέντρου και ξενοδοχείου, που θα προστεθούν, οδηγούν στην τσιμεντοποίηση του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χώρου της ΔΕΘ. Οι λειτουργίες τους μαζί με το σχεδιαζόμενο τεράστιο υπόγειο πάρκινγκ, θα προσελκύσουν ακόμη περισσότερα οχήματα στο κέντρο της πόλης επιβαρύνοντας την ήδη υπάρχουσα κυκλοφοριακή συμφόρηση και την ατμοσφαιρική ρύπανση, που ήδη βρίσκεται πολύ πάνω από τα όρια προστασίας της υγείας.
Στον αντίποδα, εδώ και δέκα χρόνια, το νέο Ρυθμιστικό Σχέδιο της Θεσσαλονίκης (με πλήρη κοινωνική διαβούλευση και συναίνεση) και το ολοκληρωμένο Στρατηγικό και Επιχειρησιακό Σχέδιο για το Πράσινο στη Θεσσαλονίκη (που έγινε για πρώτη φορά στην πόλη), αλλά και εκατό χρόνια πριν, το σχέδιο του Ernest Hébrard, τεκμηριωμένα καταλήγουν στη μεταφορά της ΔΕΘ εκτός πόλης και στη δημιουργία ενός μεγάλου Μητροπολιτικού Πάρκου στον χώρο της ΔΕΘ με χιλιάδες δέντρα και πυκνότητα αστικού δάσους, που μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση της θερμοκρασίας κατά τουλάχιστον 10°C το καλοκαίρι και σε μείωση των αιωρουμένων μικροσωματιδίων μέχρι 60%.
Ποια στάση κρατάει ο δήμος Θεσσαλονίκης;
Προσπαθεί να πατήσει και να ισορροπήσει σε δύο βάρκες. Η σημερινή διοίκηση του Δήμου προεκλογικά ήταν υπέρ ενός Μητροπολιτικού Πάρκου. Όταν ανακοινώθηκε το σχέδιο της ψευδοανάπλασης της ΔΕΘ με τα φαραωνικά κτίρια ξενοδοχείου και εμπορικού κέντρου τάχθηκε υπέρ θέτοντας υποτίθεται κόκκινες γραμμές και ζητώντας πάνω από 100 στρέμματα πρασίνου. Δήλωσε ότι το πέτυχε και ότι της το υποσχέθηκαν, μόνο που τα υπάρχοντα σχέδια κυβέρνησης και Υπερταμείου δεν βγάζουν με τίποτα αυτό το πράσινο. Όταν κατατέθηκε στο δημοτικό συμβούλιο η πρόταση για δημοψήφισμα, το αρνήθηκε. Τώρα, που απλώθηκε θεαματικά πάνω από την πόλη το αίτημα του δημοψηφίσματος αναζητά τρόπους για να περισώσει ότι μπορεί να περισωθεί.
Σύμφωνα με τον νόμο 4555/2018, η διεξαγωγή τοπικού δημοψηφίσματος μπορεί να προταθεί είτε 1) από την ευρεία πλειοψηφία (2/3) του Δημοτικού Συμβουλίου, είτε 2) από το 10% των εγγεγραμμένων εκλογέων στον δήμο (για τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αυτό αντιστοιχεί περίπου σε 25.000 άτομα). Στη δεύτερη περίπτωση, οι δημότες καταθέτουν το αίτημά τους προς το Δημοτικό Συμβούλιο, το οποίο, αφού ελέγξει αν τηρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου και αφού αποφασίσει σχετικά με απλή πλειοψηφία, είναι υποχρεωμένο να διοργανώσει το δημοψήφισμα. Έγκυρο θεωρείται το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος, εφόσον στην ψηφοφορία συμμετείχε το 40% των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, δηλαδή περίπου 100.000 δημότες (όσοι περίπου ψήφισαν στις δημοτικές εκλογές).
Οι δημοτικές παρατάξεις «Η Πόλη Ανάποδα» και η «Θεσσαλονίκη για Όλους» κατέθεσαν στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα ζητώντας από τη διοίκηση να οργανώσει το προτεινόμενο δημοψήφισμα. Όπως ήταν αναμενόμενο, η διοίκηση το απέρριψε, επικαλούμενη ασάφειες στη διατύπωση του ερωτήματος. Στη συνέχεια, αρνήθηκε να προτείνει η ίδια μια άλλη διατύπωση, κάνοντας ξεκάθαρο στην πράξη ότι θα σταθεί απέναντι σε κάθε πρωτοβουλία για δημοψήφισμα. Μετά κι από αυτό, η μόνη λύση που απομένει είναι η διεξαγωγή του δημοψηφίσματος κατόπιν αιτήματος του 10% των δημοτών.
Με ποιο τρόπο επιδιώκεται η διενέργεια δημοψηφίσματος; Ποιοι φορείς συμμετέχουν στην προσπάθεια;
Ξεκίνησε η συλλογή 25.000 υπογραφών με σκοπό οι πολίτες της Θεσσαλονίκης να διεκδικήσουν ένα δημοψήφισμα και να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον του χώρου της ΔΕΘ.
Η έναρξη της καμπάνιας ανακοινώθηκε από την Οργανωτική Επιτροπή Δημοψηφίσματος για τη ΔΕΘ, η οποία συγκροτήθηκε αρχικά με πρωτοβουλία πέντε φορέων, των δημοτικών κινήσεων «Θεσσαλονίκη για Όλους», «Πόλη Ανάποδα» και «Οικολογία – Αλληλεγγύη», της Σύμπραξης «Όλη η ΔΕΘ ένα Πάρκο» και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Θεσσαλονίκης, ενώ στην πορεία, πολλοί ακόμα σύλλογοι, σωματεία και κινήσεις πολιτών έχουν δηλώσει τη συμμετοχή ή την υποστήριξή τους.
Το ερώτημα είναι: “Συμφωνείτε το εκθεσιακό κέντρο της ΔΕΘ να μετατραπεί με αποκλειστικά δημόσια χρηματοδότηση σε Μητροπολιτικό Πάρκο υψηλού πρασίνου, πολιτισμού και άθλησης, χωρίς νέες κατασκευές, και ταυτόχρονα (α) να διατηρηθούν μόνο τα περίπτερα με θεσμικά αποδεδειγμένη ιστορική αξία και μνήμη, ώστε να αποκατασταθούν και να φιλοξενούν ήπιες εκθεσιακές και πολιτιστικές δραστηριότητες, και (β) οι μεγάλες εκθέσεις να μεταφερθούν σε νέες εγκαταστάσεις σε δημόσια έκταση στη Σίνδο;”
Ποιες είναι οι πρώτες εντυπώσεις από τη συλλογή υπογραφών;
Απολύτως θετικές και ελπιδοφόρες. Μέσα στις πρώτες εβδομάδες από την έναρξη της συλλογής υπογραφών συγκεντρώθηκαν ήδη πάνω από 12.000 υπογραφές (σχεδόν οι μισές που απαιτούνται). Οι πολίτες ανταποκρίνονται με ενθουσιασμό είτε υπογράφοντας στην ηλεκτρονική πλατφόρμα είτε έντυπα.
Πόσο καθοριστικός είναι ο ρόλος της Πόλης Ανάποδα στην προσπάθεια;
Η σύνδεση της Πόλης Ανάποδα με τα κοινωνικά κινήματα και τους κοινωνικούς αγώνες της πόλης σε συνάρθρωση με την οργανωτική της δομή και λειτουργία με συνελεύσεις ανά δημοτική κοινότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης αποτελούν καθοριστικό παράγοντα στην προσπάθεια συλλογής υπογραφών ηλεκτρονικά και ιδίως στους δρόμους, στις γειτονιές, πόρτα-πόρτα μαζί με τους ενεργούς πολίτες των κοινωνικών κινημάτων τοπικά και ευρύτερα.
Πιστεύετε ότι σε περίπτωση που διενεργηθεί το δημοψήφισμα και εγκριθεί η δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου, το έργο θα υλοποιηθεί;
Τόσο η επιτυχής κατάληξη του δημοψηφίσματος όσο και η εφαρμογή εν τέλει του σχεδίου δημιουργίας Μητροπολιτικού Πάρκου Υψηλού Πρασίνου και Πολιτισμού στον χώρο της ΔΕΘ εξαρτώνται από τον βαθμό ανάπτυξης μαζικού κινήματος ικανού να τα επιβάλλει. Οι νίκες που ήδη έχουν πετύχει τα κινήματα των πολιτών –ενδεικτικά- για την προστασία του ρέματος Κρυονερίου στην Τούμπα, για την προστασία του πράσινου στην περιοχή Αλυσίδα στη Χαριλάου, δείχνουν ότι αυτός είναι ο μόνος δρόμος σε κάθε περίπτωση.
Ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που ταλαιπωρούν τη Θεσσαλονίκη;
Η ανεπάρκεια των μέσων μαζικής μεταφοράς (ΜΜΜ), η κυριαρχία του ΙΧ και το συνεπαγόμενο κυκλοφοριακό πρόβλημα, οι ανεπαρκέστατοι δημόσιοι χώροι και το ελάχιστο πράσινο ανά κάτοικο (10 φορές χαμηλότερο από το απαιτούμενο για την υγεία των κατοίκων), τα υψηλά επίπεδα αιωρουμένων μικροσωματιδίων στον αέρα της πόλης (4-5 φορές πάνω από τα όρια προστασίας της υγείας των κατοίκων) που οδηγούν σε περίπου 1.000 πρόωρους θανάτους το χρόνο, η ανορθολογική διαχείριση των αστικών απορριμμάτων που σχεδιάζεται να συνεχιστεί με την περιβαλλοντικά καταστροφική επιλογή της καύσης των απορριμμάτων, η στεγαστική κρίση, είναι μερικά από τα μεγαλύτερα προβλήματα στη Θεσσαλονίκη.
Ο ρόλος μιας δημοτικής κίνησης όπως η Πόλη Ανάποδα είναι να συνεχίσει με πιο έντονο ρυθμό τη σύνδεσή της με τα λαϊκά στρώματα, αγωνιζόμενη μέσα, μαζί και υπέρ των συμφερόντων τους διότι τα προβλήματα αυτά έχουν ταξικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, οι επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης της πόλης στην υγεία των κατοίκων της είναι μεγαλύτερες για την τάξη των εργαζομένων σε σχέση με την κυρίαρχη τάξη. Κατά συνέπεια, οι πολιτικές που δεν αντιμετωπίζουν την ατμοσφαιρική ρύπανση της πόλης (ιδίως όταν αυτή είναι σε επικίνδυνα υψηλά επίπεδα για την υγεία) είναι ακραία ταξικές. Εφαρμόζονται όμως, γιατί στο όνομα της ασύστολης αύξησης των κερδών, η υγεία και η ζωή των εργαζομένων είναι απλά μια παράπλευρη απώλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου