Η αξιοποίηση των διαφόρων δευτερευουσών αντιθέσεων στο εσωτερικό των κυρίαρχων τάξεων συμβάλλει σημαντικότατα στην μετατόπιση του συσχετισμού δυνάμεων υπέρ των εργαζομένων και στο να καταγάγουν νέες νίκες*.
Η πολιτική του "Όλοι ίδιοι είναι" λειτουργεί ως πλυντήριο του "χειρότερου" και του "ακραίου", ενώ ταυτόχρονα συνιστά αποδοχή υποκειμενικής αδυναμίας αξιοποίησης των ενδοαστικών αντιθέσεων, δηλ., ηττοπάθειας.
Ένα παράδειγμα:
Σήμερα, ένα από τα σημαντικότερα θέματα της ζωής και της υγείας μας, είναι η διαχείριση των απορριμμάτων. Η ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική περιλαμβάνει δύο βασικές γραμμές: ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης και εργοστάσια καύσης.
Αν λοιπόν έχεις δύο συντηρητικούς υποψήφιους δημάρχους στον Β΄ γύρο εκλογών και ο ένας είναι υπέρμαχος της ιδιωτικοποίησης και καύσης, ενώ ο άλλος όχι, δεν μπορεί να λες "το ίδιο είναι".
__________________________
* Μεγάλο μέρος των σελίδων του 1ου τόμου του Κεφαλαίου αφιέρωσε ο Μαρξ σε ιστορικά παραδείγματα, όχι βέβαια για να γράψει την ιστορία του καπιταλισμού, αλλά για να αποδείξει πως δευτερεύουσες αντιθέσεις κυριαρχούν και επικαθορίζουν την βασική αντίθεση και της προσδίδουν συγκεκριμένη δυναμική, η αξιοποίηση της οποίας είναι το ζητούμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου